Başlangıçlar ve Sonlar: Yaşarken ve Ölürken

Yaşarken ve Ölürken
Yazar: Selim İleri
Altın kitaplar yayınevi, 2.basım, 1983, Istanbul

Başlangıç: "Güzelduyu üzerine düşünüyordum.
Dışarıda yağmur yağıyordu.
Güzellik ama; insan aklının yarattığı, insan elinden çıkma güzellik. Geriye kalandan hoşlandığımı sanmıyorum. Bir kır görünümüne bakmaktansa, bir kır görünümünü betimleyen yazıyı ya da izlenimci resmi yeğledim bugüne dek. Estetik beni her zaman ilgilendirdi. 'Her zaman' sözü belki yanlış kaçacak; kişisel hayatımda belli bir bilinç noktasına eriştiğimde seçtim estetik üzerine düşünmeyi."
Ve Son: Son kez...

Selim İleri (1949-) 

Celladımın -belki de cellatlarımın. Tuna Suna'nın, Cemil'in, Ayten Hanım'ın, bir çok Ayten Hanım'ın bütün ötekilerin- yüzü, neden tıpatıp benimkine benziyordu; bir rüyadaki gibi değil, açıkseçik görmüştüm tıpkı benim gibi baktığını, gülümsediğini, ağladığını. 

Yitirdikten sonra bulduğumuz o şey... yoksa?

Yoksa..............................................................

not: yazının açıklaması için.