Ölmeli

Söyleyecek bir şeyleri yoksa ölmeli insan. Ölebilmeli, vazgeçebilmeli de.

"Aşkın odu geldi yüreğim harlar
Aşık olan aru namusu neyler
Behey Yunus sana söyleme derler
Ya ben öleyim mi söylemeyince. " (Y.Emre)

Neden çocuklarını türlü hastalıklarla, felaketlerle öldürüyorsun Tanrı'm. Seninle kim ilgilenecek herkes öldükten sonra ?... Belki de bu yüzden dünyanın sonu gelmeyecek. Tanrı'da bencil olmalı, insan bu kadar bencilse.
İnsanoğlu kusurlu yaratılmıştır. Kusurları vardır. İnsanlık kendine hayatta kalmayı neden hak ettiğini sormuyor. Belki de etmiyoruzdur. Onun yerine ölümle savaşmak için türlü yollar arıyor. Onu yenemediğini anladıkça, en iyi saldırı biçimi olarak onu sürekli aklında tutmaya çalışıyor. Konuşuyor, konuştukça meşrulaştırmaya kendinden yapmaya çalışıyor. Bilemedikçe çıldırıyor; kendini zincirliyor gözüyle gördüklerine. Anlayan, bilen insan susar.
Hayatınızın bir noktasında hayal ile gerçek arasında seçim yapmanız gerekir. İkisi birbirine çok yakındır. Umarım gerekir.