05 Mart 2016

Sevgi

"Sen öğretmenini sevmiyor musun?"diye sordu bu sene ilkokula başlayan küçük kız dördüncü sınıftaki kuzenine. Kuzen ödevlerini yapmak istemiyordu, küçük yapıyordu. Adamın küçük oğlu babası ile küsmüş. Küs oğlunu bir gece, hayatından endişe ettiği için,  bir kaç kez aramış babası. Oğlu ve eşi bir müddet sonra cevap dönmüş; mesajla. "Biz iyiyiz." yazmışlar. Yüzüme baktı gözleri nemli; "belki ben iyi değildim, öyle değil mi", dedi. Karısı geçen yıl vefat etti adamın. Ölmeden kısa süre önce küs oğlanın karısıyla büyük oğlanın düğününde kavga etmişler. Ertesi akşam, üst katta uyuyan küs oğlan çok öksürmüş, sabaha kadar yatakta oturmuş anne. Sabah gelin evden çıkmış annesi küs oğlanın yanına... İlkokula  başlayan küçük kızın bir küçüğü, dört yaşında, annesinin memesinin yeni doğan tarafından işgal edilmesini hazmetmeye çalışıyordu. "Okulda neler yapıyorsunuz?"dedim. "Yüzümüzü boyuyoruz, kedi resmî yapıyoruz, kağıttan yuvarlak kesiyoruz, boyuyoruz." "Ne renk boyuyorsunuz?" "Meme rengi," dedi ciddiyetle. "A, öyle mi, ilginçmiş. Ee, yazın plaj ne güzel oluyor değil mi?" dedim ben de aynı ciddiyetle.  "Evet, ben kumdan meme yapacağım yazın." diye devam etti ortanca. "İyi peki, hadi uyuyalım. Kucağıma gelcek misin?" "Tamam, uyuyalım. Ben de memeyi uyutayım; uyusunda büyüsün meeme, uyusunda büyüsün..." 

8 yorum:

  1. Sevgi ne özel şey... Sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. Farklı, hoş tatta bir yazı.
    İyi oldu yazdığın arada da olsa okumak iyi :)
    Blog resmi de çok sevimli olmuş, yakışmış. Yeni fark ettim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Şenay:-)
      Uzun zaman oldu görüşmeyeli. Epeydir ne yazabildim ne okuyabildim blog tarafında. İşler güçleri aşamadım:-( Bazen aklımdan yazıyordum, o bana yetiyordu sanki:-)
      Sağol uğradığın için. Umarım iyisindir. Blog resmini yeni değiştirdim, ben de sevdim. Hoşça kal:-)

      Sil
  3. Ah çocukların o mis kokan göğüs duvarında huzurla, şefkatle, büyülenmiş gibi yatışları ne güzeldir.. gerisi hep yalan, hikaye.. bu yüzden ayrılmak istemezler, yapıştıkça yapışır kalırlar. Hem karınları doyar, hem ruhları bebelerin.

    Ne hoş bir anekdot !.. Hayatın bu masum yanını, onca grilik arasında hatırlatmanıza teşekkürler. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Katılıyorum tarifine Momentos. Sanırım bizi mest eden de o masumiyetleri. Kıskandığımız, imrendiğimiz, ger istediğimiz masumiyetimiz...
      Sevgiler,

      Sil
  4. Bilgehan'ı emzirirken yanımda oturup ayısını besleyen Metehan geldi aklıma.

    YanıtlaSil