"Onun onulmaz bir korkak olduğunu o an anladım. Geveleyerek kendine dikkat etmesini söyledim ve dışarıya çıktım. Korku içindeki bu adam, korkak sanki benmişim, Vincent Moon değilmiş gibi sıkıntı veriyordu içime. Tek bir insanın yaptığı, sanki bütün insanlar tarafından yapılmış gibidir. Bu nedenle, cennet bahçesindeki söz dinlemezliğin bütün insanlığı kirletmesi haksız sayılmaz; gene bu nedenle tek bir Yahudi'nin çarmıha gerilmesinin insanlığı kurtarmaya yetmesi de haksızlık sayılmaz. Belki de Schopenhauer haklıydı; ben bütün öteki insanlarım, her insan bütün insanlardır. Shakespeare bir anlamda o sefil John Vincent Moon'dur."
- Jorge Louis Borges, Kılıcın İzi
Hiç bir şey anlamadım. :)
YanıtlaSilSelamlar.
Sevgiler..
ahaha! Valla güzel demişsin:-)
SilŞimdi bu hikayede bu adamın arkadaşı Vincent aşırı korkak. Ve bu adam arkadaşının korkaklığından utanıyor ve neden diye hem sorguluyor hem de tarif ediyor: Bir tek insanın yaptığından bütün insanlar mesul tutuluyor? Tıpkı, ademin elmayı yemesinin günahının tüm insanlıktan çıkarılması ya da İsa'nın çarmıha gerilmesiyle insanlığın günahlarını üstlenmesi, gibi. Bu bağlantı çok hoşuma gitti. Ardından da dalga geçiyor aslında yazar, orada yeriyor mu övüyor mu konuyu ben de tam anlamadım da, "Sheakspeare yani şimdi bu korkak Vincent mı olacak bu durumda", diyor...
Öyle bir şeyler işte.:-)
Selamlar,
Hahaa daha da karmaşık hale geldi. :) şaka şaka. Himm az biraz anlaşılır gibi oldu.
SilSelamlar
Eh bu kadar artık anlatabilirim.:-) yazar hikayenin adını yazarsan pdf var galiba google'da :-)
YanıtlaSil