Abbas!

Haydi Abbas, vakit tamam;

Akşam diyordun işte oldu akşam.

Kur bakalım çilingir soframızı;

Dinsin artık bu kalb ağrısı.

Şu ağacın gölgesinde olsun;

Tam kenarında havuzun.

Aya haber sal çıksın bu gece;

Görünsün şöyle gönlümce.

Bas kırbacı sihirli seccadeye,

Göster hükmettiğini mesafeye

Ve zamana.

Katıp tozu dumana,

Var git,

Böyle ferman etti Cahit,

Al getir ilk sevgiliyi Beşiktaş'tan;

Yaşamak istiyorum gençliğimi yeni baştan.

                                                    -Cahit Sıtkı Tarancı (1910-1956)

(şiiri tanımama ve sevmeme vesile olan Şenay'a selam olsun.)

Cahir Sıtkı, Abbas şirini askerdeki emir erinden etkilenerek yazmış. Buyrun bakın ben de Savaş Ay'ın yalancısıyım; Der ki hikaye: Cahit Sıtkı emir erini seçmek için listeleri tararken Abbas oğlu Abbas adına rastlamış. İlgisini çekmiş isim, çağırmış tanışmış, Mardin Midyat'lı bir gençmiş. Şair gel zaman git zaman emir eri ile yer içer, oturur sohbet eder, hal hatır sorar olmuş. Genç, samimiyeti, çalışkanlığı, canla başla koşuşturması ile ve de bozuk türkçesi ile Cahit Sıtkı'nın çok hoşuna gidermiş. Bir geceki muhabbetlerinden birinde Cahit Sıtkı, "Benin Beşiktaş'ta bir sevgilim var, bilir misin Beşiktaş'ı, alıp getirir misin onu bana", demiş hatta gencede, o da ciddiye alıp sabah hazırlanmış getirmek için... Bu şiir bu gençle olan muhabbetlerden çıkmışmış...