14 Haziran 2011

Pazar Hatırası...


Offf, çok sıcak...Ne yapacağıma bir türlü karar veremiyorum; dışarı mı çıksam evde mi kalsam?! Bir bakayım bakalım ; 
Çok da kalabalıkmış. Her yer insan dolu. Çıksam bir dert şimdi çıkmasam ayrı dert. Salak salak bakarlar, kimi sevimli der kimi tekmelemeye kalkar. Kimi kara köpecik der - onlar ırkçıdır - kimi tasması var sahipli bu der - onlar mülkiyetçidir - kimi  pek de zayıf açmı acaba der - onlar sahte şefkat taşıyanlardır -  kimi de beni gerçekten sevenlerdir, bilirim ben. Onlar uzaktan bakarlar. 
Yürürken çarparlar bir dikkat etmezler, bir köşede kıvrılsak sanki kaldırım dahi kendilerinin hemen hoşt hoşt ederler, kovarlar. Hayır, korktuğumu düşünmelerine şaşırıyorum, korktuğumu sanıp gittiğimi düşünmelerine. Sadece uğraşmak istemiyorum o kadar. 
Yoksa ne korkacağım adamdan canım. Buralarda onlar yokken bizler vardık...Bir de bu kadar bencil, bu kadar şefkatsiz, bu kadar sevgisiz insan nasıl bir araya gelmiş aklım ermiyor vallahi. Tıpkı kendi aramızda bazen yaptığımız gibi ; öylece bakıyorum gözlerinin içine, beni aptal sanmalarına, korktuğumu sandıkları zamanlardaki gibi,  kendilerini çok zeki ve güçlü sanmalarına izin veriyorum. Bu beni mutlu ediyor. İnsanoğlunun bu denli aptal olduğunu görmeyi seviyorum kimi zaman. 

Hele şu kıza bir bakayım bari; deminden beri makineyi bir o yana çeviriyor bir bu yana çeviriyor,  bir sokağın başına bir sokağın alt tarafına geçiyor. Hayır n'pacaksın ?! Ben senin resmini çekiyor muyum pencerenden etrafı seyrederken, ben seni rahatsız ediyor muyum ? Çat çat tepemde makinaylasın beş dakikadır...Hayır,  sende hayvansın bende hayvanım, senle konuşmuyoruz, sana benzemiyoruz, seninle bir değiliz diye niye sen öteki,  ben beriki oluyorum onu anlamıyorum. Bir gün dünya çökecekse ikimizin de başına çökecek 
haberin yok ! 
Yeter ama ! Denizin bu kadar altında bile gözüme soktunuz şu kamerayı...Kollarımla 
sarıyorum ama iki kolunuz altı koluma yetiyor mübarek...Gözüm acıyor şu ışığı tutmayın içime içime be ! Gördün işte, tamam git. Görmek isteyen gelsin. Fotoğraftan bir şey anlaşılmaz ki hem. Kim kime bakıyor belli değil. Onlar zannedecek ki bana bakıyorsunuz asıl ben size bakıyorum, sizin benim fotoğrafımı çekiyor olmanız neden sizin beni seyrediyor olduğunuz anlamına geliyor...Bir gün bizde kendi tarihimizi kendimiz yazdığımızda tüm canlılar öğrenecek gerçeği...


* Köpeğin fotoğrafları tarafımca sıradan -amatör bir çekim olup, ahtapot fotoğrafı Sevgili R.B.tarafından su altında çekilmiş profesyonel bir çalışmadır. Yukarıdaki sureti orjinal tablonun yine acemice çekilmiş fotoğrafıdır...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder