Tanpınar Sözlüğü

yaşamak

İnsan hayatı buydu. Yaşamak, başkaları tarafından muhasara altına alınmak, yavaş yavaş boğulmaktı.Yaşamak...  (Huzur, s.249)

aşk

Ben aşktan daima kaçtım. Hiç sevmedim. Belki bir eksiğim oldu. Fakat rahatım. Aşkın kötü tarafı insanlara verdiği zevki eninde sonunda ödetmesidir. Şu veya bu şekilde... Fakat daima ödersiniz... Hiç bir şey olmasa, bir insanın hayatına lüzumundan fazla girersiniz ki bundan daha korkunç bir şey olamaz... (Saatleri Ayarlama Enstitüsü, s.341)

şark

Şark oturup beklemenin yeridir. Biraz sabırla her şey ayağınıza gelir. (Huzur, s.11)

sanat

Çünkü sanat da aşk gibidir, kandırmaz, susatır. Ben seraptan seraba koşuyorum. (Beş Şehir, s.206)

istanbul

İstanbul, ya hiç sevilmez; yahut çok sevilmiş bir kadın gibi sevilir; yani her haline, her hususiyetine ayrı bir çıldırarak. (Beş Şehir, s.134)

zaman

Fakat birdenbire gecenin sessizliğini saat sesleri yıktılar. Evin hemen her tarafından zaman kendini ilan ediyordu. Beyhudedir, diyordu, bütün bu ıstıraplar, unutmalar ve hatırlamalar, ben varken hepsi beyhudedir! (Sahnenin Dışındakiler, s.110)

alıntı; Tuhaf dergisi, Kasım 2017