16 Nisan 2016

Hâlimiz...

32’de Elazığ Cezaevi'nde bir Memed’imiz vardı bizim. Kara, kav­ruk bir oğlan. Sovyet sınırındaki bir karakolda askerlik yapmış. Sonra gelmiş memlekete; bir gün kahvede, “Rusların ka­rakolları fena değildi, aç değildiler ” gibi bir söz etmiş. “Ko­münist oldun” deyip bizim yanımıza tıktılar bunu. Beş vakit namazında. Cin gibi bir oğlan. “Okuman yazman var mı?’’, de­dik. “Harfleri tanıyorum da birbirine vuramıyorum", dedi. Okuyamıyordu. Epeyi kaldı bizimle... Bir gün “ne vakit gözü açılacak , ne vakit gerçekleri görecek bu halk” gibisine dertle­şiyoruz. “Baba” dedi, “Bu millet de benim gibi, harfleri tanıyor da, daha birbirine vuramıyor.
Vedat Türkali, Bir Gün Tek Başına, Milliyet Yayınları, İstanbul, 1975

17 yorum:

  1. Yanıtlar
    1. Bence de Handan... Büyük adamlardan biriymiş.
      Sevgiler,

      Sil
  2. Tam 12'den. Bu yüzden hep cahil birakilmadi mi, birakilmiyor mu bu ülke. .. yazık bize.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba N.Narda, iyisindir umarım.
      İyi bir vurgu bence de..

      Sil
  3. İyiyim diyelim. Bu ülkede ne kadar iyi olunabilirse. Teşekkürler. Hatta daha harfleri bile bilmiyoruz bence.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu yazının üzerine yine kaç olaylar oldu. Şimdi baktım da... Üzüldüm...

      Sil
  4. Ne müthiş bir yazardır Vedat Türkali, yine ne güzel söylemiş...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim evde yazar. Daha çok yaşaması gereken insanlardandı sanırım kendisi..
      Selamlar,

      Sil
  5. Neden hiçbir şey değişmiyor? 1975'te de aynıyız 2016'da da:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahh Persophone, dönüşüm her zaman gelişme olmuyor sanırım...
      Sevgiler, geç cevap için kusura bakma lütfen.

      Sil
  6. bu dünya artık o iyimser romanlardaki dünya mı ben açıkçası ona pek emin değilim, en büyük karanlığa doğru hızla yuvarlanıyoruz. dünya ülkelerine yönetici seçilenlere bir bak hele, sanki dünya milyon yıldır dönmemiş insan hiç evrim geçirmemiş gibi

    her şey bir kenara becerebilirseniz genede iyi olun siz

    selametle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba ateşinsesi, İyisin umarım görünmediğinden bu yana...
      İyi olmak artık pek mümkün değil galiba, hem nasıl, hem neden iyi olalım gibi geliyor bana.
      Sağol, selametle.

      Sil
  7. Sadece sahnede değil toplum içinde etkili iletişim kurarak işteki ve sosyal hayattaki başarısını artırmak isteyen profesyoneller, yöneticiler, eğitimciler Ses ve Nefes eğitimleri kursuna katılabilirler. Hayat boyu kullanabileceğiniz, yaşantınızı daha düzenli ve verimli hale getirecek ses ve nefes eğitimlerinizi almayı ihmal etmemelisiniz. Devamı için: http://www.sinemaakademi.com.tr/

    YanıtlaSil
  8. Evet, hala daha geçerli olan bir tespit, harfleri tanıyoruz da birbirine vuramıyoruz daha. :)

    YanıtlaSil