13 Nisan 2015

Umut ve Cesaretin Kaygı ve Korkuyla Sınavı

   
"Verbascum" Buradan
Bütün masallar aynı başlar demiştim şurada, fakat farklı biter çünkü masalların sonunu anlatan seçer demiştim aynı yerde. Dünyanın kadim sorusu da bu galiba: insanların masalını kim anlatıyor? Kendisi mi, Tanrısı mı?
Düşünmüyorum ben artık bu sorunun cevabını. Nasılsa herkesin cevabı kendi masalını yaratıyor.
Ben, bazen bu çiçeğin ne düşündüğünü merak ediyorum. Sanırım İlhan Berk haklı bu konuda.
"Ne diyordum, dünyanın düşünceleri yoktur. Otların canı sıkılmaz. Kurşunkalem kendini ağaç sanır. Ufuk, hüthüt kuşu. Seni bilmem, bir söylene dönüşmek içindir dünya. Onun için başka bir son yok. Bir söylene dönüşmek, bir söylen olmak! Sonsuzluk dediğimiz budur."

4 yorum:

  1. Yanıtlar
    1. Selam ateşinsesi,

      Bilemiyorum açıkçası...

      Sil
    2. Yok yok sonsuzluk güzel yaşamaktır:)

      Sil
    3. Bak buna katılıyorum. Ben, bazı anların yıllara bedel olabileceğine inanırım. Daha doğrusu, zaman algıma bakınca öyle hissediyorum. Bazen aynı mekana bir kaç gün sonra gelip, aynı şekilde oturduğumda bir önceki ile zaman ne zaman, nasıl geçti diye düşünüyorum. O zaman anlıyorum ki, zamanı durdurabilen tek şey zaman içine yaptıklarımız. Zaman karmaşık mesela velhasıl:-)

      Sil