Hayat inanılmaz derecede garip. En azından benim için öyle.
Eşimle evlenmeden önce, ilk baş başa buluşmamızda bir kafede oturmuştuk. O gün birbirimizden hoşlandığımızı itiraf etmiştik ve ben ona, kendisinin henüz evlenmeye hazır ve istekli görünmediğini ama benim hayattan çok yorulduğumu ve eğer biriyle duygusal bir birliktelik yaşarsam evlenmek istediğimi bu nedenle de ikimizin çok uygun olmadığını, söylemiştim.
Zaman geçti. Evlendik. 10 yıl sonra, boşandığımız gün aynı yerde tekrar oturduk. Beni, bir şeyler ısmarlamak ve treni beklemek üzere aynı kafeye davet ettiğinde ona emin misin derken biliyordum ki geçmişi hatırlamıyordu. Oturdum, söyledim. Nasıl da hatırlıyorsun böyle şeyleri, dedi...
Ne erkekler ne de kadınlar değişecek... Ve cinsler değişmeyeceklerini hiç kabul etmeden hep umut edecekler. 30.10.2014
Eşimle evlenmeden önce, ilk baş başa buluşmamızda bir kafede oturmuştuk. O gün birbirimizden hoşlandığımızı itiraf etmiştik ve ben ona, kendisinin henüz evlenmeye hazır ve istekli görünmediğini ama benim hayattan çok yorulduğumu ve eğer biriyle duygusal bir birliktelik yaşarsam evlenmek istediğimi bu nedenle de ikimizin çok uygun olmadığını, söylemiştim.
Zaman geçti. Evlendik. 10 yıl sonra, boşandığımız gün aynı yerde tekrar oturduk. Beni, bir şeyler ısmarlamak ve treni beklemek üzere aynı kafeye davet ettiğinde ona emin misin derken biliyordum ki geçmişi hatırlamıyordu. Oturdum, söyledim. Nasıl da hatırlıyorsun böyle şeyleri, dedi...
Ne erkekler ne de kadınlar değişecek... Ve cinsler değişmeyeceklerini hiç kabul etmeden hep umut edecekler. 30.10.2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder