Zincire bağlandığın kayada her seferinde, bir şeyler kopartan yırtıcı bir kuş, umut değildir, belki korkaklık,güvensizliktir, belki cesaretsizliktir. Ama, umut değildir. Zaten, elimizde çok az kalan değerlerin içini boşaltmak için, edebiyatı kullanmak niye?
Ölmek, umutsuz olarak yaşamaya çalışmaktan, her seferinde, hayata bak işte umut yok dedirtmeye çalışmaktan daha iyidir.
Derler ki, her doğan çocuk, Tanrı'nın bu dünyadan umudunu kesmediğini gösteren bir işarettir. Birileri de der ki, asıl insanların umudunu kesmediklerini gösteren bir işarettir.
Umut mu? Umut, zincire bağlandığımız kayada her seferinde bizden birseyler koparan yırtıcı kuştur.
YanıtlaSilZincire bağlandığın kayada her seferinde, bir şeyler kopartan yırtıcı bir kuş, umut değildir, belki korkaklık,güvensizliktir, belki cesaretsizliktir. Ama, umut değildir. Zaten, elimizde çok az kalan değerlerin içini boşaltmak için, edebiyatı kullanmak niye?
YanıtlaSilÖlmek, umutsuz olarak yaşamaya çalışmaktan, her seferinde, hayata bak işte umut yok dedirtmeye çalışmaktan daha iyidir.
Derler ki, her doğan çocuk, Tanrı'nın bu dünyadan umudunu kesmediğini gösteren bir işarettir. Birileri de der ki, asıl insanların umudunu kesmediklerini gösteren bir işarettir.
S.Şahin
Ici bosalan degerler konusunda size katilmakla birlikte "benim tanimima" yaftalamaniz "cahilce" olmus. Zira umut/umutsuzluk ikilemi uzerinden yukselen koca bir kulliyat vardir felsefede ve sanatta. Tanri konusuna ise hic girmiyorum. Yazik olmus.
YanıtlaSil"Çıkmamış candan umut kesilmez". Umutsuz olmayın; öyle kolay kolay, yazık olmaz hiç bir şeye.
YanıtlaSilS.Şahin