16 Ağustos 2011

Kadırga...

Birbirimizi yaralarından tanıdık
dışı korsan, içi iç denizlerde yaşayan çocuklardık
konuşamadıklarımız bir bulut kalınlığında
duruyordu aramızda
oysa konuşsak yada dokunsak birbirimize
çekip gidecekti içimizdeki o korkunç noksanlık
batık gemilerin deniz diplerini saran
umutsuzluğu vurmuştu yüzümüze
birbirimizden ve aşkın keşfedilmemiş gizlerinden
ürküyorduk
bir definenin ikiye paylaştırılmış haritasında
bilmeden
birbirimize doğru ilerliyorduk.


M.Mungan


Ç. 01/07/1996


Kıskanıyorlar hepimizi ve kıskanacaklar
Güç iştir çünkü bir tarihi insan gibi yaşamak
Bir hayatı insan gibi tamamlamak güç iştir
Birazdan akşam olacak sevgilim
Bütün heybetiyle akşam olacak
Sevgilim, diyorum, oysa kimsecikler yok yanımda


Bilmiyorum kime sevgilim dediğimi
Bildiğim bir şey varsa
O kadar yeni bir anlamda söylüyorum ki bu kelimeyi
Unutup birden zamanı ve yeri


E.Cansever


Ç.20/08/1996


Ah Gece-ana : Koynun
nasılda kalabalık.Buluşuyor
yitik çocukların gölgesinde zeytinliğin
Bir oluş ve ayrılış tebessüm ve gözyaşı.
Gül ve toprak : Gizin
kapandığı ve açıldığı yer.


A.Oktay


Ç.10/07/1996

1 yorum:

  1. "Bilmiyorum kime sevgilim dediğimi
    Bildiğim bir şey varsa
    O kadar yeni bir anlamda söylüyorum ki bu kelimeyi
    Unutup birden zamanı ve yeri"

    çok severim bu şiiri... ve şairi...

    YanıtlaSil