"Hayat bir gün. Hayatı sevmek o bir günü sevmek. Gündelik rutine tutunabilmek. Bunun için üç erdem gerekir insana: şükran, şefkât, öz disiplin. Hayata şükran duyabilmek kendi gerçekliğinin kabülünü gerektirir. Sende olana şükretmekten önce kıyası bırakmak, başkasında olana haset etmemekle başlar. Sende olmayana sahip görünen öteki karşısında "eziklik" ezici bir mesele olarak hayatının merkezindeyse dünyan iki kutupludur: ezenler ve ezikler, çekiçler ve çiviler. Her nefeste "şimdi hangisiyim" çelişkisini kovalamaktan hayatı kaçırırsın. Oysaki eziklik bir mesele olmaktan çıktığında aşkınlaşır insan. Sistematik propagandaya iman etmeden yaşamak, huzur bulmak, kendinden ve hayattan hoşnut olmak mümkün. Hirayama'da gördüğümüz o içimizi ısıtan, gözlerimizi yaşartan aşkınlık da bu hoşnutluğun bir sonucu. Kabul ve yakınmasızlıkla gelen dinginlik."- Şule Öncü, Psikolog
Şefkat ve şükran içimde her zaman varolmuştur. Hayata baktığımda sadeliğin gücünü hep hissettim. Ama işte o öz disiplin! Tembellik oluyor, üşengeçlik oluyor, kolaycılık oluyor, kimi zaman hepsi oluyor ve dokuz altı çalışmadığımdan beri bir türlü ulaşamıyorum. Başkalarının işleri için mecburen kurulan o düzeni kendim için kuramıyorum, buna ayrıca çok gıcık oluyorum.
Kafamı karıştıran filmlerden, bir şeyler yazmak için epeyi kıvranmıştım :)
YanıtlaSil:-) Evet, bir şey yokmuş gibi filmde. Eğer bunu kastediyorsanız tabii ki. Ama hayat da öyle değil mi son tahlilde :-)
Silwim wenders çok iyi tabisi :) paris texas özellikle :)
YanıtlaSilBak onu izlemedim:-) Sevgiler.
SilBen ilk defa duydum :)
YanıtlaSil