09 Haziran 2020

Neden Değişiriz?

İnsan neye ağlarsa ağlasın en çok kendine ağlar.

Karar veremediğimiz genellemelerden biri olduğunu düşünüyorum; yetişkin bir insan değişir mi değişmez mi? Kendimden bilirsem; insan değişebiliyor. Daha az virgül kullanıyorum yazılarımda mesela. Ama o bir bilgi ve öğrenilebilir diyebilirsiniz, peki diyorum. Değiştiğimden emin olduğum göstergelerden biri; oda kapılarının arkasına eşya asılmasından rahatsız olmuyorum artık. Çocukluğumun sürekli taşınan bir aile oluşumuzu hatırlatan kapı arkasından sarkan gömleklerine, hele hele pantolonlarına öff demiyorum. Hatta yeleğimden pijamama kapı arkasına asabiliyorum şimdilerde. Alışmam biraz mecburiyetten biraz tolerans göstermeyi istemekten sebepti. Şimdi koca iki boş giysi dolabım var, kapının arkasına bir şeyleri asıp geçivermekten hoşnut bile oluyorum. Ne kolaylıkmış! Alışmışım bir bakmışım. Siz de sanırım anlıyorsunuz ki insan mecburiyetler sebebiyle değişebiliyor.

Sık sık taşınmamızın iyi sonucu mu bilmiyorum, yeni bir yere vardığımda öncelikle eşyalarımı hep oradaymışım gibi yerleştiririm. Otel odalarında sanki aylarca kalacakmışım gibi iğneden ipliğe her şeyi açar kullanım kolaylığı en mümkün, en hoşuma giden yerlere tek tek koyarım. Bu davranışımın bir tür, çevreyi düzenleyerek aklımı ve duygularımı düzenlediğimi sanmak, bir an önce olan biteni kabullenmek olduğunu çok sonraları öğrendim. Bu huyum Amerika'daki psikolog ev arkadaşımın da dikkatini çekmişti; ne kadar çabuk ve benimsemiş bir halde yerleşmişsin odaya, demişti. Şimdilerde buna çok takılmıyorum. Daha üstün körü, oraya buraya bir şeyleri atarak çabucak odadan çıkabiliyorum. İnsan kendinden usanarak değişebiliyor. 

En sık duyduğumuz değişim senaryosu, kendimiz istersek değişebileceğimiz. Düşünüyorum da, en olmayacak değişim noktası bu geliyor bana. İnsan değişmeyi neden istesin ki? Kendinin kendisinden ya da etrafındakilerin ondan memnun olmadığından mı? Bu durumda yapıyor olduklarımızı istemeden mi yapıyoruz? Eğer öyleyse bambaşka sorular geliyor akla. Biliyorum biraz karıştı. Yazıyı daha uzun tutmak istemiyorum ve bu noktayı biraz daha düşünmek ve araştırmak istiyorum, o nedenle burada kalsın. 

Bu, konuyu sonraya bırakma da iki oldu, umarım çok artırmam bu erteleme işini.

Neler öğrendim; 2020-2015.4) 

13 yorum:

  1. Ben de kısmen bununla ilgili yazdım iki gün önce.
    Değişmek mi, değişmemek mi?
    Düşünülür, yazılır çizilir uzun uzun... :)
    sevgiler,

    YanıtlaSil
  2. Değişim aslında her zaman oluyor, her yaşadığımız ilişkide, her öğrendiğimiz bilgide, kitaplardan, filmlerden sonra değişiyoruz. Küçük olduğu için fark etmiyoruz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Doğru, aldıklarımızla şekilleniyoruz. Selamlar. :-)

      Sil
  3. merhaba takipteyim iadei ziyaret arzu ederseniz eğer ;
    https://duvartakvimi.blogspot.com dayım sevgiler...

    YanıtlaSil
  4. Aslında bu da benim içinden çıkamadığım bir soru. "Değişmeyen tek şey değişimdir" mi yoksa "insan yedisinde neyse yetmişinde de odur" mu? Bu benim unutmak ile yazdığım yazılarımı hatırlattı. "Unutmak insana verilmiş en büyük hediyedir." ve "Hayat hatıradır, unutursan ölürsün." arasında sıkışıp kalmıştım. Böyle şeyler duruma göre "değişiyor" sanırım :) Şu otel odası meselesinde ben de aksine geri gideceğim günü düşünerek toplanması kolay olsun diye çok fazla yerleşmemeye çalışırım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel iki deyimle örneklemişsin Sakura. Unutmak olmasaydı sanırım yaşayamazdık bence de.
      Sevgiler, teşekkür ederim.

      Sil
  5. İsteyerek değişim? Neden isteriz ki? Hep dışsal sebepler çıkar altından bence, kurcalasak....güzel bir konu. Uzun yazilip okunası

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değil mi.. Ben de biraz daha düşüneceğim. Bana da dışsal faktörlerin yeri önemli geliyor.

      Sil
  6. Belki de fark etmekle alâkalıdır. Kendimizdeki bazı değişiklikleri hemen işin başında fark ederiz, bazılarını ise değişme tamamlandıktan sonra. Vurgulamak istediğim farkındalık bilinci değil de, verilen önem. Bir de davranış değişikliği daha keskin oluyor (daha kolay?), düşünce değişikliği daha yumuşak gelişiyor (daha zor?) gibi geliyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel açılımlar. Düşünce değişikliği oluşunca da duygu ve davranış değişikliği gelişiyor diyor psikologlar..

      Sil
  7. İnsan değişemeseydi, biz terapistler işsiz kalırdık :) Değişmeyi istemek ya da istememek asıl soru. Kendinle olduğun halinden memnunsan ya da mutsuzluğun içinde bir şey seni değişimden alıkoyacak kadar seni kendine çekiyorsa (melankoliye tutkun olmak gibi) o zaman değişemezsin diye düşünüyorum ben de.. Değişim cesaretli insanların işi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Sevgili Sadece C. Bir psikologdan konuya yorum almak değerli. Ayrıca gülmedim değil, sizler bizlere değişim mümkün derken nedeni işiniz miydi acaba:-)))
      Cesaret gerektirdiği kesin:-)
      İyilikler,

      Sil