693 sayfa.
Yazar : İlya Grigoryeviç Ehrenburg
Orjinal adı : Pedeniye Parija
Başlangıç: Andre'nin atölyesi "Cherche-Midi" sokağındaydı. Eski bir sokaktı burası. Sokağı çepeçevre saran binalar bir kömür yığını gibi simsiyah ve kirliydiler. Evlerin pancurları bile bu karanlığa boyun eğmişlerdi. Sokak sağlı sollu antikacı dükkanlarıyla doluydu. Bu dükkanlarda aşırı titiz ve sıkıcı yaşlı madamlar, tüysüz sakalsız ihtiyarlar bir yığın eski püsküyü satmaya uğraşırlardı: Messidor stili yazı masaları, tahtadan oyulmuş tombul tombul melekler, çin paraları, nar çiçeği renkli kolyeler, madalyonlar...
...
 |
| İlya Ehrenburg |
-Herkes evine! Vakit doldu! Herkes evine!.. diye bağıran hoparlörü işitmiyordu.
not: Nedir bu dizi yazının amacı derseniz; İşte burada.
pek keyifli okuması ;)
YanıtlaSilkesinlikle :)
YanıtlaSilDi mi...
YanıtlaSilDikkatini çekti mi hiç, benim de yazınca çekti, başladığı yerde bitiyor sanki aradan hiç yıllar, yollar, savaşlar geçmemiş gibi, iki ciltlik 693 sayfalık bu koca roman...Bazılarının neden usta olduğunun nedeni sanki işte...
Bu kitap ilk göz ağrılarımdandır çocukluğumun. Fransa'nın içlerinde mücadele eden Komünistlerden korunmak adına Hitler'e teslim olması, direnişçilerin mücadeleleri... Öyle güzel akar ki kitap... "...Yeşil elbisesi ile yaklaşan Mado'yu göreceğim... Nedense hep yeşil bir elbise giyecekmiş gibi geliyor bana..."
YanıtlaSilEvet aynı sokakta başlayıp, aynı sokakta bitirmişti... Tıpkı Zola'nın Germinal'inde aynı vadi'nin başlarken karanlık ve kasvetli vücudunun biterken güneşli ve masmavi olması gibi...
Sevgiyle...
Evet. Öyle güzel akıyor ki.
YanıtlaSilNe zaman Germinal gelse aklıma benim de,böyle; maşrapadan, soğuk kahve içtiğimi duyumsarım karanlık soğuk sabahta...