01 Mayıs 2011

Korkaklar...

Korkarız. Biz korkaklarızdır. Yanımıza yaklaşıldığında söyleneceklerden korkarız. Hayatta nelerin  var olageldiğinden korkarız. Bize söylenenlerle ne yapacağımızdan korkarız. Ne cevap vereceğimizden korkarız. Cevabımızla neler olabileceğinden korkarız. İçimiz titrer korkaklıktan, sonra nasıl başa çıkarız olanlarla, onlardan korkarız...Sarhoş olmaktan korkarız, kendimizi kaybetmekten korkarız. Kendimizi kaybettiğimizde ortaya çıkacaklardan korkarız. Kendimizden korkarız...Kendimizin görünmesinden korkarız. Görüneceklerden korkarız. Görmelerinden ve geri dönmelerinden korkarız. Geri dönüp bulmalarından korkarız. Sakladıklarımızı bulmalarından korkarız. Bulduklarında yapacaklarından  korkarız. Onlar gibi olmamaktan korkarız. Aynı olmamaktan, benzer olmamaktan, beğenmemelerinden, sevmemelerinden korkarız...Saçmalarız...Sevmediklerinde var olmamaktan korkarız. Saçmalarız...Bize yapacaklarından korkarız. Duvarlarmızı yıkacaklarından, içeri gireceklerinden, içeride kalacaklarından, hiç gitmeyeceklerinden, onlarla ne yapacağımızdan, korkarız. Yaşamaktan korkarız demek istemiyorum, yaşamak ne demek diye soruyorum çünkü kendime : Ne demek ki korkuyoruz bu kadar. Boşluk, boşluktan korkarız, bir "tanıdığın" şu tanımına bayılıyorum : " boşlukta boşu boşuna "...


Ne demektir "tanıdık"  mesela...Tanımış olmak... Ne saçma. Ne zaman , ne kadar tanıyabilir ki insan "birini". Böylesine korkaklık içinde...Ölümden korktuğumuz kadar korkmuyor görünürüz yaşamaktan, oysa yaşamayız ama ölürüz tüm ölümlülükle, olduğu gibi, tamamen...
Michelangelo 'nun David'inin eli... ...Heykelin hiç bir yerine şaşırmamışımdır da,(?)  elindeki bu damar görüntüsünün mermerden oyulabilmiş olmasına şaşırmışımdır...Resmi bu nedenle özellike çekmişimdir ki bu resim orjinal David heykelinin resmi değildir...Orjinali" Accademia dell'Arte del Disegno"  (Tasarım Akademisi )  kısaca" Acedemmia ", Floransa müzesindedir...Bu da aynı akademinin öğrencilerinin yaptığı yine iyi  bilinen bir kopyasıdır...Michelangelo aynı zamanda bu heykeli mükemmel "insan oranı"  olarak betimlemiştir. Aynı zamanda "erkek formu" olarak baz almıştır.
Korkarız işte şaşırmaktan korkarız...Şaşırıp kalmaktan korkarız...Bunun gibi güzelliklere bakıp şaşırdığımızı göstermekten bile korkarız...Konuşmaktan korkarız, konuşunca söyleyeceklerimizden korkarız , söyleyeceğimiz her şeyin fazla olmasından korkarız...Her fazla olanın bizi bulacağından korkarız...Dengesizlikten korkarız, dengemizin bozulacağından, aynı aynılığı bulamayacağımızdan korkarız...Aynı olamadığımızda olacağımız şeyden korkarız...

1 yorum:

  1. ben bir zamanlar "iris"tim :)

    bu mesaj kendi kendini yok etmeyecektir.
    okuyup, yok etmeniz dileğiyle...

    görüşmek üzereee :))

    YanıtlaSil