27 Eylül 2010

Zaman...Ölüm...

Adi bir orospu gibi zaman... Herkesi herkesle aldatan bir sadakatsiz... Ensenize silahın kabzasını indiren bir kalleş gibi... Arkadan vuran, gözünüze bakmaktan korkan, geçip giden eski bir tanıdık gibi... Yüzünüze vura vura, ruhunuzu çala çala iflah olmaz bir yalancı... En güvendiğiniz dostunuzun, en yapmayacak dediğiniz sadakatsizliği yaptığını duyduğunuz an gibi zaman... Çocuğunuzun katiliniz olması, yaşam verdiğinizin yaşamınıza son vermesi gibi... Yaşam bulduğunuzun yaşamanızı vermemesi gibi zaman... Boğazınıza oturan bir yumru gibi zaman, burnunuza değen, gözünüzden akmayan yaş gibi... Öyle derin bir bıçak yarası...
Geçtiğiniz sokaklardan neredeyse yirmi yıl sonra geçerken geçen yirmi yılda neler olduğunu hatırlamıyorsanız eğer, hatırladığınız topu topu yirmi dakikayı geçemiyorsa böyle bir şey zaman... Yapacak hiç bir şey bırakmayan tek şey zaman... Acıyı veren zaman. Acıyı alan zaman... Anlatamıyorsunuz, engel olamıyorsunuz, tutanamıyorsunuz, inanamıyorsunuz... Ne zaman başladığınızı bir türlü hatırlayamıyorsunuz ama giderek yaklaşıyorsunuz sona...
"Ölüm"... Ölüm yüzünden dünya yaşanmaz bir haldedir... Ölüm var olduğundan insanlar bu kadar pervasız, bu kadar adi, bu kadar cesur ve cüretkardır... Zaman yandaştır ölüme... Acısını alır, kolaylaştırır, bitmez denilen her anı biter kılar, yıllara dönüştürür ve ölümle el ele yönetir dünyayı... Zamanın nasılsa geçeceğini, ölümün nasılsa geleceğini bilen insanların arınmak istediği, pişmanlık duyduğu sanılır. Oysa tam tersidir. İnsan yaşlandıkça bütün inançlarını, sorunlarını askıya aldığını fark eder. Tek bir gerçek vardır: Ölecektir... Ve ikinci bir şansı olmayacaktır. O zaman aldatabilir, verdiği sözlere ihanet edebilir, her şey için kendini affedebilir, tecavüz edebilir, çalabilir, öldürebilir... Çok geç olmadan istediklerini elde etmeye çalışır... Tanrı beklemeyebilir...
Ölüm var olduğu için insanlar utanmayabiliyor, ne olur ki intiharı seçer olur biter...Ölüm var olduğu için insanlar rahatça uyuyabiliyor, ne olur ki öldürürsün olur biter... Ölüm var olduğu için dünya bu kadar gerçek dışı, o kadar hayal ürünüdür...
Üç kısa yıl önce bugün şu anda çoktan ölmüştü Gülseren...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder