Wall-E filmini izlediğimde ve duvarıma astığım posterini her gün okumaya başladığımda çok üzüldüm wall-e için.Aynı şeyi yaptığını bilmeden 700 yıl boyunca aynı işi yapmak. O bir robottu ne de olsa, nereden bilebilirdi! Sloganın devamını okuduğumda ; "ne için var olduğunu keşfedecek!" Yedi yüzyıl sonra.
İnsan olduğunu anladım onun. Aynı işi yapmak hergün,keşfemek bir gün.Anlamı bu mu var oluşumun ?dedim.Varoluş suçluluğu denilebilecek bu duygu anlamlı bir yaşamı gerçekleştirememiş olmaktan kaynaklanabilir mi? Yaşadığım bu şehir olmak istediğim yer mi ? Yaptığım bu iş? En iyi yapabileceğim bu mu? Hissettiğim bu hiçlik, daha fazlası var mıydı? Tanıyor muydum o duyguyu. Var olduğum hatırlatılmış mıydı bana daha önce?
Bakamıyorum geleceğe. Bakmak istemiyorum. Burda, şimdiki gibi kalayım. Öyleydik işte dünyada ; küçük insanlar videosundaki gibi.
Her insan kendi benliği ile yüzleşmeyi göze alabildiği ve değişmeyi istediği oranda değişebilir. Bu, oldukça yavaş ve ömür boyu süren ama hiç bir zaman tamamlanamayan bir süreçtir.Ve insan, evrim denilen süreci, takılmış olduğu yerden harekete geçerek ,yeniden işletmeye başlar. Nasıl yaşamakta olduğumuzu fark edebilmek onun geçmişe dönük nedenlerini açıklayabilmiş olmaktan daha önemli midir? Zaman o zamandı. Aslen ,yanlış yaşamak için doğru yoktu. Yanlış yanlıştır. Nedeni aramak ne yersiz.!...
Zaman;
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder