26 Ağustos 2014

Başlangıçlar ve Sonlar: Huzur

Huzur
Yazar: Ahmet Hamdi Tanpınar
Dergah Yayınları, Sekizinci baskı, Ekim 1998
İlk Yayın: 1949

Başlangıç: Birinci Bölüm. İhsan. 1
Mümtaz, ağabeyim dediği amcasının oğlu İhsan'ın hastalandığından beri doğru dürüst sokağa çıkmamıştı. Doktor çağırmak, eczaneye reçete götürüp ilaç getirmek, komşunun evinden telefon etmek gibi şeyler bir tarafa bırakılırsa, bu haftayı hemen hemen ya hastanın başı ucunda, yahut da kendi odasında, kitap okuyarak, düşünerek, yeğenlerini avutmağa çalışarak geçirmişti. İhsan iki gün kadar ateşten, halsizlikten, arka ağrılarından şikâyet etmiş, sonra birdenbire zatürree fevkalâdelik hâlini ilan etmiş, evin içinde korkudan, telaştan, üzüntüden, bir türlü ağızlardan düşmiyen ve bakışlardan eksilmiyen temennilerden saltanatını, o yıkım psikolojisini kurmuştu.

buyulugerceklik.com
Ahmet Hamdi Tanpınar (1901-1962)
Ve son: Fakat merdiveni çıkmadı. Orada ilk basamakta elleri başının arasında oturdu. Doktor, "artık benimsin, sade benim!" der gibi ona bakıyordu. Macide gözlerini silerek, ona doğru yaklaştı. Radyo evin sessizliği içinde tek başına, hâdiselerin gür sesiyle, herkes için konuşuyordu.  


not: Nedir bu dizi yazının amacı derseniz; işte burada.

2 yorum:

  1. Ahmet Hamdi Tanpınar'ın adını görünce huzur kelimesi kendiliğinden geliyor sanki. Bazı kişilerin sırf kendi şahsından ötürü bile saygı duyulması, sevilmesi gereklidir gibi geliyor bana. Tanpınar da benim için öyle olsa gerek.

    YanıtlaSil
  2. Sana katılıyorum Şenay. Ben öncelikle Saatleri Ayarlama Enstitüsünü severim ama Huzur da iyiydi, onun kadar olmasa da. Okuduğum dönemle de ilgili olabilir ama biraz.
    Kitaptan bazı alıntıları da yayınlayacağım zaten. Tanpınar çağından çok ötede düşünmüş ve yazabilmiş bir sanatkar bence. Seviyorum kendisini:)

    YanıtlaSil