17 Aralık 2011

Yazmaya Değer Bir şey

Dedi ki; geceleri arar diye telefon koynumda yatıyorum. Arıyor da tabi. Aramasa, önceden arayıp ta bana bu alışkanlığı kazandırmamış olsa, yine de öyle uyurdum biliyorum.Annem fırlamasın diye sesini kısıyorum. Daha titreme başlamadan uyanıyorum neredeyse. Elim karıncalanıyor gibi, bir bakıyorum telefon. Sık olmasa da arar bazı geceler. Denedim mi bilmiyorum ; O burada değilken yani beş yıldır bir başkasına bakmayı, denememişimdir herhalde, denesem hatırlardım çünkü. Bir başkasına baksam, görsem, O'nun yerine başkasını koymaya kalksam bilirdim, bilirim. Dokuz yıl. Dokuz yıldır seviyorum ben O' nu... Dört yılı burada beş yılı yurt dışındaydı. Buradayken hiç bilmedi beni, benim O'nu bildiğim gibi. Arkadaşımdı, sık sık görüşürdük ama hiç bir zaman kalbimde başka bir yeri olduğunu söyleyemedim. "Neden ?"

Çok korktum, gider diye çok korktum, bu halinden de mahrum kalırım diye çok korktum. "Hangi halinden?" Böyle;  yanımda, arkadaşım halinden, arasam gelir, üzülse gelir, omzumda ağlar, erkekleri anlatır, kızları anlatır, ailesini anlatır, O anlatır ben dinlerim. Gözlerine bakarım hiç rahatsız olmaz, ellerini tutarım öylece bırakır avucuma, hiç tereddüt etmez. Aramıza tedirginlik girsin istemedim. Öyle oldu işte, söylemedim söyleyemedim. Hem aşklar bitmiyor mu eninde sonunda, belki böylesi daha iyiydi.

"Ya diğer yaşayacaklarınız, yaşayamadıklarınız ?" Düşündüm tabi onları da, düşünmez miyim. O' na her baktığımda gözlerimi gözlerine dikerdim. Bazen derdi;  ne kadar dikkatli bakıyorsun. Ben dudaklarını görmemek için öyle yapardım oysa. Uzun çok uzun siyah saçları, küçük, böyle uzak doğulu gözleri vardı, esmer ama beyaz tenliydi, yapısı da öyleydi biraz, ince, minyon..."Sen gibi yani."  Ben gibi sayılır, ama o daha ince. Bir kere kesti saçlarını çok kısa, uzadı ama yine iyi oldu." Sonra ?" Sonra, uzaklık bir şeyleri yetiremez oldu sanırım. Yetmiyordu. Yine sık sık konuşuyorduk, "msn" var, "skype" var, telefon var, e-posta var. Ama olmayınca yetmiyordu işte. Bir gece birden dedim.Konuşuyorduk telefonda. Bir boşluk oldu, benim konu açmam gerekiyordu öyle bir boşluk. Dedim; hep benim olsana ! "Ne !" dedi. Sanki hayatında daha şaşırtıcı bir şey duymamış gibi " Ne!" dedi. Benim işte. Benle ol, başkaları olmasın artık, anlatma. Buraya gel, benimle kal, gitme hiç..."Kapattın hemen telefonu"
Vallahi öyle yaptım, nereden bildin. "Senden bildim, nereden olacak. Bunca yıl susan cevap bekler mi hiç ?"
Sonra hiç bir şey demedi hiç, bende sormadım. Bir kaç yıl da öyle geçti. Sanki hem daha yakın hem daha uzaktı. Kimse olmadı hayatında, bana da bir şey demedi ama. Dün gece aradı en son. "Eeee"

Dedi ki; Haftaya geleceğim ya ben hani, dışarı falan çıkarız, görüşürüz bol bol dedik ya. Evet, hep dedik öyle. Kalabilecek miyim uzun vakit belli değil ama senle başka türlü olmak istiyorum ben. Başka? Başka işte, senin dediğin gibi... " Kapatmadın herhalde telefonu"
Gel, hemen gel.Şimdi gel dedim..."İyi demişsin".
İşte o kadar heyecanlıyım ki , anlatıverdim bunları sana. Sıkmadım değil mi ? On gün kaldı gelmesine..." Yok canım, ben de çok heyacanlandım, gerçek. Her şey gönlünce olacak bak, çok sabır eylemişsin sen, dahası selamettir, vallahi..."  Ve şarkı başlar...

Böyle aynen bir çırpıda anlattı sahi. O'nun kadar heyecanla dinledim bende. Öyle hem dalarak hem en yakınına hem kırk kat yabancıya anlatır gibi anlattı. Sanki kimseye anlatmamış gibi ki,  çok yakını da değilim hani.
Yazmaya değer mi bu örneğin, böyle dedim sonunda kendi kendime?.. Ne çok aşk hikayesi var yazılmış, ne ben ünlüyüm her yazdığım en azından bir gözden geçirilsin ne anlatacağım kişi ünlü, merak edilsin.
Biz yazma aşkına deneyelim, deneyelim görelim öyleyse...

4 yorum:

  1. güzel bir gerçeği ne de güzel anlatmışsın öyle.. eline sağlık. ben de merak ettim 10 gün sonra ne olacak diye. umarım herşey yolunda gider onlar için.
    sevgiyle..

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim. Umarım...

    YanıtlaSil
  3. 10 gün... Neyse çabuk geçer. Sonra neler olduğunu da hemen yazıver. Merak, heyecan tamam da sevinç de duydum ben...

    YanıtlaSil
  4. Sevinç dimi, bende dinlerken çok sevinç duydum :-) Aslında devamını yazmayı pek düşünmüyorum ama en azından soracağım tabi, onu yazarım bir kaç cümle tabi...

    YanıtlaSil