10 Ocak 2011

Okyanusta yürümek...


Güzeldi...Hayatımda ilk kez Kuzey Atlantik Okyanus'unu gördüm ve üzerinde yürüdüm....
Ben yürüdüm, insanlar bisiklete biniyor, paten kayıyordu...
Uçsuz bucaksız denize bakıp yürümek çok farklı bir deneyim...Gemilerin yanında durmak, ellerinizle dokunmak, doğanın doğasından farklı bir yerde durmak insana her şeyi mümkün hissettiriyor...Her şey mümkün mü sahi?

5 yorum:

  1. Edirne'den öteye geçmemiş, hatta Edirne'ye bile gitmemiş biri olarak böyle dünyanın muhtelif köşelerinden iletilen deneyim yazılarına bakarken sadece gıpta ediyorum..

    Ben de Kabataş sahilinden ya da Moda iskelesinden denizdeki ufuk çizgisine doğru bakarak yürürken benzer hisleri paylaşıyorum..

    Bu arada:

    Herşeyin "mümkün" olması "imkansız":))

    YanıtlaSil
  2. Sahi, imkansiz dimi... Ne fena... Ama sanirim her sey olmasi gerektigi gibi olur, mumkunse olur, sadece mumkun olan sey olunca da hersey mumkun olabilir denebilir mi acaba.. Murphy yasasi!...

    YanıtlaSil
  3. İmkan ihtimali ifade eder, gerçekleşmiş/olmuş şeyler için artık "mümkün" diyemeyiz.

    Ama imkansız'ın realitesi, ihtimaller üzerine düşünmenin zevkinden mahrum kılamaz bizi..

    YanıtlaSil
  4. Yanıtlar
    1. Amsterdam kıyıları. Kuzey Atlantik Okyanusu'nun Kuzey Deniz'i

      Sil